اتوفوژی در 24 ساعت دوم روزه داری

روزه داری یک سبک سالم زندگی و یک ابزار بسیار قدرتمند است برای اینکه بدنمان را از لحاظ متابولیکی به تعادل در بیاوریم به تعادل دربیاوریم و به سلامتی پایدار برسانیم. جدا از بحث مذهبی که پیرامون روزه داری وجود دارد، شناخت مکانیسم های روزه داری و یافته های علمی در این حوزه می تواند باور کلی افراد را به این مساله بازتر و بهتر کند.
در این بخش به بررسی سطوح گلوکز بدن در ۲۴ ساعت اول روزه داری می پردازیم. اجداد ما انسانهای پیشین همواره به غذا دسترسی نداشتند و در بسیاری از زمانها روزه بودند. از این رو است که روزه داری با فیزیولوژی و ساختار بدنی ما انسانها هماهنگی کامل دارد.
بعد از خوردن هر وعده، مقداری از گلوکز خون مصرف میشود و مقداری نیز ذخیره می شود. ذخیره سازی گلوکز در بدن به دو صورت چربی و گلیکوژن در کبد و ماهیچه ها صورت می گیرد. بدن ما می تواند بنابر اندازه ی ماهیچه ها و جثه فرد چیزی حدود 1700 کالری را که حدود مصرف کالری روزانه یک فرد است در کبد و ماهیچه ها ذخیره کند.
زمانی که بعد از وعده ی غذایی تا ۲۴ ساعت آینده چیزی نمی خوریم یا کاری که گلوکز بدن را افزایش دهد، انجام نمی دهیم، رفته رفته بدن که گلوکزش پایین می آید به دنبال منبع انرژی است و اولین و در دسترس ترین منبع گلیکوژن است که به گلوکز شکسته شده و در بدن مصرف می شود. در ۲۴ ساعت اول روزه داری عمده ی تامین انرژی بدن از گلوکز است و بخش بسیار کوچکی از چربی هاست که سهم چربی ها رفته رفته با بیشتر شدن ساعت های روزه داری افزایش می یابد.

زمانی که در فاز روزه داری قرار داریم تغییرات بسیار مهمی در هورمونهای بدن اتفاق می افتد، سه هورمونی که تغییرات اساسی در روزه داری را مشاهده می کنند، گلوکوگان (Glucogan) کورتنزول (Cortisol) ، و انسولین(Insulin) هستند که ما در ادامه میزان تغییرات آنها را بررسی خواهیم کرد.
هورمون گلوگان با روزه داری در بدن افزایش می یابد و با افزایش آن به دلیل نیاز بدن به منابع انرژی بیشتر، شروع به شکستن گلیکوژنهای ذخیره شده در کبد و ماهیچه ها می کند.
با روزه داری همچنین سطوح هورمون کورتیزول نیز به آرامی و کمی افزایش می یابد تا که گلوکونئوجنسیس یا تولید گلوکز از منابع آمینواسیدها و گلیسرول (چربی های ذخیره بدن) اتفاق بیافتد، حال آنکه این اتفاق در روزه داری زیاد و بیش از حد نرمال نمی افتد.
روزه داری سطوح انسولین بدن را کاهش می دهد و این یکی از بهترین و برترین اتفاقاتی است که با روزه داری برای بدن ما اتفاق می افتد. چون هورمون انسولین زمانی که گلوکز بدن بالاست و برای مدیریت گلوکز ترشح میشود و چون در روزه داری سطوح گلوکز بدن پایین و در سطوح معینی قرار دارد، سطوح انسولین بدن نیز رفته رفته در روزه داری کم و کم تر می شود و چرا این اهمیت دارد؟ چون انسولین بالا امروزه منشأ اصلی بیش از ۸۰ درصد از مسائل و بیماری های افراد در جوامع می باشد.

یکی از مکانیسم های خارق العاده و بسیار قدرتمندی که با روزه داری در بدن ما ایجاد می شود و اتفاق می افتد، اتوفوژی (autophagy) یا خودخوری می باشد. در ساعت های حوالی ۲۴ روزه داری این مکانیسم به آرامی شروع کرده و رفته رفته در ساعت های پیشتر و طولانی تر روزه داری میزان آن بالا و بالاتر می رود.
مکانیسم اتوفوژی یا خود خوری در واقع نقش بازیافت و تمیز سازی را در بدن ما بازی می کند. زمانی که در فاز روزه داری هستیم بدنمان می تواند انرژی خود را از چربی هایی که ذخیره کرده ایم سوزانده و تأمین نماید ولی برای تأمین پروتئین که واحدهای سازنده قسمتهای بدن می باشد با محدودیت هایی روبروست، از این رو برای تأمین پروتئین بدنمان نیاز دارد تا بازیافت و تمیز سازی هایی را روی پروتئین های بدن انجام دهد. بدن شروع می کند به فعالسازی مکانیسم فوق العاده هوشمند خود خوری و بازیافت یعنی اتوفوژی، تمامی بافتهای پروتئینی آسیب دیده، قدیمی، به درد نخور پوسیده و سلول های از کار افتاده شناسایی می شوند و بدن آنها را بازیافت نموده و دوباره به چرخه ی پروتئینی بدن باز می گرداند. پروتئینهای از کار افتاده و سلول های کهنه و به درد نخور تجزیه شده و دوباره به چرخه ی پروتئین بدن باز می گردند.
در واقع این اتفاق خارق العاده سبب می شود که بدن ما بافت های به در دنخور و کهنه را نوسازی کند. با اتوفوژی و بازیافت و جوان سازی سلول ها سیستم ایمنی بدن تقویت میشود زیرا سلولهای ایمنی بازسازی و جوان سازی میشوند و سلول ها و عوامل بیماری با کمک این مکانیسم شناسایی و از بین می روند.
هم چنین اتوفوژی باعث شناسایی و از بین بردن برخی از عوامل سرطانی می شود که در واقع نوعی سلول های آسیب دیده هستند.

برای تمامی افراد در هنگامی که وارد فاز روزه داری می شوند، در ۲۴ ساعت اول روزه داری ممکن است علائم و نشانه هایی اتفاق بیافتد که شاید ناخوشانید باشد. البته بسته به شرایط بدنی و ویژگی های متابولیکی و سلامتی متابولیکی فرد این تجربیات بسیار متفاوت خواهد بود.
علائم و نشانه هایی مثل گرسنگی، هوس به انواع غذاها ، خستگی، بی حالی ، سبک سری و سردرد، تغییر حالت های جسمی و ... علائم شایع هستند. اگر فردی از قبل تجربه ی روزه داری داشته باشد، بدنش از لحاظ متابولیکی سالم و منعطف باشد، بدنش اداپته به استفاده از چربی ها باشد در این وضعیت علائمی که فرد تجربه خواهد کرد کم بوده و ناخوشایند نخواهد بود. ولی اگر فرد از لحاظ متابولیکی سالم نباشد، تغذیه ی سالمی نداشته باشد، بیشتر علائم را تجربه خواهد کرد بخصوص در روزهای اول روزه داری. البته این علائم رفته رفته با پیشروی در روزه داری کم و کمتر خواهد شد و زمانی که بدن به استفاده از چربی ها اداپته شود، تقریباً از بین خواهند رفت هم چنین با رعایت نکاتی از جمله اصلاح سبک تغذیه و نکاتی کاربردی می توان این علائم را کمتر کرد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

با گذشتن از 24 ساعت اول روزه داری و شروع 24 ساعت دوم اتفاقات مهم دیگری در بدنمان می افتد که آنها را نیز بررسی می کنیم.

از لحاظ انرژی بدنمان بعد از استفاده از منابع گلیکوژن و اتمام آنها شروع به استفاده بیشتر از منابع چربی ذخیره شده در بدن می کند. بدنی که تقریبا در ابتدا 50 درصد گلوکز و 50 درصد چربی می سوزاند، حالا رفته رفته بیش از 95 درصد از انرژی خود را از چربی و 5 درصد را از گلوکز تامین می کند و مغزی که گلوکز سوز بود، حال بخش اعظمی از انرژی خود را از کیتون ها دریافت می کند. کیتون ها فراورده هایی هستند که از شکسته شدن چربی ها حاصل می شوند و برای مغز بسیار خوب هستند.

مغزی که از کیتون ها استفاده می کند، تمرکز، دقت و قدرت بسیار بیشتری نیز دارد. پس زمانی که بدن و مغز ما در 24 ساعت دوم روزه داری قرار دارد با استفاده بیشتر و بیشتر از منابع چربی بدن و تولید کیتون ها انرژی بسیار عالی و پایداری را تجربه خواهد کرد.

همان طوری که در مورد هورمون انسولین گفته ایم و در روزه داری سطوح آن کم و کم تر می شود، در ۲۴ ساعت دوم روزه داری نیز این سطوح انسولین پایین و پایین تر می آید، یعنی برای افرادی که بدنشان به انسولین مقاوم است روزه داری یک ابزار فوق العاده برای تعادل انسولین است.
یکی از هورمون های مهم دیگر که با روزه داری تحت تأثیر قرار می گیرد هورمون رشد انسانی یا HGH است. با روزه داری سطوح این هورمون افزایش می یابد و با ادامه روزه داری این سطوح حتی تا چندین صد در صد نیز افزایش می یابد. با افزایش هورمون رشد اتفاقات مهمی در بدن می افتد. با هورمون رشد چربی سوزی در بدن افزایش می یابد و هم چنین از سوزاندن ماهیچه ها جلوگیری میشود. چربی سوزی میزان انرژی پایدار برای بدن را افزایش میدهد. این جلوگیری از ماهیچه سوزی در روزه داری با کمک هورمون رشد یک مکانیسم فوق العاده در بدن ما انسان هاست، چرا که هیچ کدام از ماها دوست نداریم که در روزه داری به خصوص روزه داری های بلند مدت ماهیچه از دست دهیم و با شناخت این مکانیسم می توانیم با خیال راحت روزه بلند(طولانی) بگیریم.

هم زمان با افزایش سطوح هورمون رشد در بدن در روزه داری و بخصوص ۲۴ ساعت دوم روزه داری، سطوح Brain Drive Neurotrophic Factor یا BDNF نیز افزایش می یابد. این هورمون باعث رشد بافت عصبی مغز می شود، باعث گسترش و ایجاد بافت مغزی می شود. افزایش هورمون رشد و BDNF در کنار هم باعث ایجاد نوروپلاستیسیتی میشود. زمانی که ما چیز جدیدی را یاد می گیریم، زمانی که عادتی را تغییر می دهیم، مهارتی را یاد می گیریم یا به چیزی سازگار می شویم، نیازمند ایجاد ارتباطات و بافت های جدید در مغزمان هستیم و بدون این دو هورمون ما نمی توانیم این بافتها را بسازیم.
با افزایش چندین برابر هورمون رشد در روزه داری و BDNF توانایی ما برای ایجاد ارتباطات مغزی افزایش یافته و چندین برابر می شود و هم چنین با این کار قدرت یادگیری و سازگاری ما نیز چندین برابر افزایش پیدا می کند.

هم چنین با روزه داری و بخصوص در ۲۴ ساعت دوم روزه داری آدرنالین یا اپی نفرین نیز در بدن ترشح می شود که به ما کمک می کند انرژی بیشتری تولید کنیم و آگاهی به هوشیاری مان افزایش پیدا کند.

اتوفوژی یکی از مکانیسم های خارق العاده برای پاکسازی بدن میباشد که به کمک روزه داری فعال می شود. این فرآیند رفته رفته با طولانی تر شدن روزه داری خود را بیشتر و بیشتر نشان می دهد و مزایای سلامتی اش آشکار می گردد.
آغاز فرآیند اتوفوری یا خود خوری حوالی ساعت ۲۴ روزه داری است که این مکانیسم در ۲۴ ساعت دوم روزه داری بسیار عالی اتفاق می افتد و جریان تمیز سازی پروتئین ها و بافتهای آسیب دیده بدن به صورت خیلی خوبی صورت می گیرد.
بدن در ۲۴ ساعت دوم روزه داری به خوبی برای تامین منابع پروتئینی خود، بافت های آسیب دیده و بدرد نخور را شناسایی می کند، آنها را می شکند و سپس به چرخه ی پروتئینی بدن برمی گرداند.
این اتفاق اتوفوژی به جوانسازی افزایش قدرت ایمنی و سلامتی بدن کمک شایانی می نماید.

برای دیدن ویدئوهای بیشتر در مورد کارکردهای بدن از بخش دانلودهای سایت استفاده نمایید.

همچنین آگاهی ها و تمرینات دوره فوق العاده گام های اساسی برای سلامتی 1 منبع عالی ای است برای به تعادل دراوردن بدن و رسیدن به سلامتی پایدار و همه جانبه در زندگی.