تغییرات هورمونی در 24 ساعت اول روزه داری

روزه داری یک سبک سالم زندگی و یک ابزار بسیار قدرتمند است برای اینکه بدنمان را از لحاظ متابولیکی به تعادل در بیاوریم به تعادل دربیاوریم و به سلامتی پایدار برسانیم. جدا از بحث مذهبی که پیرامون روزه داری وجود دارد، شناخت مکانیسم های روزه داری و یافته های علمی در این حوزه می تواند باور کلی افراد را به این مساله بازتر و بهتر کند.
در این بخش به بررسی سطوح گلوکز بدن در ۲۴ ساعت اول روزه داری می پردازیم. اجداد ما انسانهای پیشین همواره به غذا دسترسی نداشتند و در بسیاری از زمانها روزه بودند. از این رو است که روزه داری با فیزیولوژی و ساختار بدنی ما انسانها هماهنگی کامل دارد.
بعد از خوردن هر وعده، مقداری از گلوکز خون مصرف میشود و مقداری نیز ذخیره می شود. ذخیره سازی گلوکز در بدن به دو صورت چربی و گلیکوژن در کبد و ماهیچه ها صورت می گیرد. بدن ما می تواند بنابر اندازه ی ماهیچه ها و جثه فرد چیزی حدود 1700 کالری را که حدود مصرف کالری روزانه یک فرد است در کبد و ماهیچه ها ذخیره کند.
زمانی که بعد از وعده ی غذایی تا ۲۴ ساعت آینده چیزی نمی خوریم یا کاری که گلوکز بدن را افزایش دهد، انجام نمی دهیم، رفته رفته بدن که گلوکزش پایین می آید به دنبال منبع انرژی است و اولین و در دسترس ترین منبع گلیکوژن است که به گلوکز شکسته شده و در بدن مصرف می شود. در ۲۴ ساعت اول روزه داری عمده ی تامین انرژی بدن از گلوکز است و بخش بسیار کوچکی از چربی هاست که سهم چربی ها رفته رفته با بیشتر شدن ساعت های روزه داری افزایش می یابد.

زمانی که در فاز روزه داری قرار داریم تغییرات بسیار مهمی در هورمونهای بدن اتفاق می افتد، سه هورمونی که تغییرات اساسی در روزه داری را مشاهده می کنند، گلوکوگان (Glucogan) کورتنزول (Cortisol) ، و انسولین(Insulin) هستند که ما در ادامه میزان تغییرات آنها را بررسی خواهیم کرد.
هورمون گلوگان با روزه داری در بدن افزایش می یابد و با افزایش آن به دلیل نیاز بدن به منابع انرژی بیشتر، شروع به شکستن گلیکوژنهای ذخیره شده در کبد و ماهیچه ها می کند.
با روزه داری همچنین سطوح هورمون کورتیزول نیز به آرامی و کمی افزایش می یابد تا که گلوکونئوجنسیس یا تولید گلوکز از منابع آمینواسیدها و گلیسرول (چربی های ذخیره بدن) اتفاق بیافتد، حال آنکه این اتفاق در روزه داری زیاد و بیش از حد نرمال نمی افتد.
روزه داری سطوح انسولین بدن را کاهش می دهد و این یکی از بهترین و برترین اتفاقاتی است که با روزه داری برای بدن ما اتفاق می افتد. چون هورمون انسولین زمانی که گلوکز بدن بالاست و برای مدیریت گلوکز ترشح میشود و چون در روزه داری سطوح گلوکز بدن پایین و در سطوح معینی قرار دارد، سطوح انسولین بدن نیز رفته رفته در روزه داری کم و کم تر می شود و چرا این اهمیت دارد؟ چون انسولین بالا امروزه منشأ اصلی بیش از ۸۰ درصد از مسائل و بیماری های افراد در جوامع می باشد.

برای دیدن ویدئوهای بیشتر در مورد کارکردهای بدن از بخش دانلودهای سایت استفاده نمایید.

همچنین آگاهی ها و تمرینات دوره فوق العاده گام های اساسی برای سلامتی 1 منبع عالی ای است برای به تعادل دراوردن بدن و رسیدن به سلامتی پایدار و همه جانبه در زندگی.